[column width=”2/3″ title=”” title_type=”single” animation=”none” implicit=”true”]
Hassan Jazar woont sinds 2014 in Nederland. Met zijn gezin – zijn zwangere vrouw en zijn 5-jarige tweeling -woont hij in Schalkwijk. Het gezin van Hassan vluchtte uit Syrië en kwam na een roerige periode – waarbij het gezin maar liefst een jaar lang in drie verschillende landen verbleef – terecht in Haarlem. Hier zet Hassan alles op alles om zijn leven weer op te pakken.
Zo begint een artikel in het Haarlems Nieuwsblad van 12 oktober.
“Mijn land is in oorlog, iets opbouwen kan daar nu niet. Dat komt later, maar ik wil ook kijken naar wat we nú kunnen doen. Het milieu is een probleem van nu wat mij aangrijpt. Ik wil iets doen, ook voor mijn kinderen”, aldus Hassan. Het viel de ambitieuze “nieuwe” Haarlemmer op dat hier in Nederland veel goede spullen – waaronder meubels – weggegooid worden. Mooie banken worden op straat gezet om plaats te maken voor nieuwe spullen. Dat ging Hassan aan het hart. “In Syrië gooien we dingen niet zo snel weg. Ik zie banken van waarde gewoon op straat staan. Deze zijn nog bruikbaar en als ze grondig opgeknapt en opnieuw gestoffeerd worden kunnen ze nog een leven lang mee.”
Myrna Bockhoudt – coördinator vrijwilligers en vluchtelingen voor Stem in de Stad – zag in Hassan een enthousiaste man die voor zijn gezin wil zorgen, die dingen wil ondernemen en vooral: iemand met goede ideeën. “Via mijn werk kom ik met vluchtelingen in aanraking. Er vielen mensen tussen wal en schip. Haarlemmers willen wel helpen, maar de hulp sluit niet altijd aan op de vraag. Dan werden er leuke uitjes georganiseerd terwijl er eigenlijk vooral behoefte was aan praktische hulp als boodschappen”, vertelt Myrna. “We hebben toen de kerken in Haarlem benaderd met de vraag of zij iets voor ons konden betekenen. Dat wilden ze en dat deden ze! Hassan heeft me tijdens dit project geholpen. Ik zag zijn kwaliteiten en hoe graag hij wilde werken, maar ik zie ook de obstakels waar hij tegenaan loopt. Hij zit vol goede ideeën, maar veel praktische zaken blijken lastig uit te voeren. In Syrië werkte hij in het horlogebedrijf van zijn vader. Hij deed hier onderzoek naar klanttevredenheid. Zijn oude baan hier voortzetten is zonder startkapitaal geen optie. Dat hij dan de knop omzet en iets anders zoekt en dan ook nog eens iets waarbij hij de stad, het milieu en de mensen hier wil helpen vind ik noemenswaardig.”
Lees hier verder.
[/column]
[column width=”1/3″ last=”true” title=”” title_type=”single” animation=”none” implicit=”true”]
[/column]
